Áherslur dómaranefndar

ÁHERSLUR KEPPNISTÍMABILSINS
2007-2008

1.             VÍTI + STIGHÆKKANDI REFSING

Stighækkandi refsingu, oftast 2ja mín brottvísun, er of oft beitt þegar vítaköst eru dæmd á lið.  Dómarar þurfa að taka meira tillit til þess hvort verið er að reyna að ná bolta eða hvort engin tilraun er gerð til þess og meta stighækkandi refsingu út frá því.  Sá dómari sem dæmir vítið skal að öllu jöfnu ákveða hvort einnig skuli beita stighækkandi refsingu.

FYRRI HLUTI MÓTS Í LAGI

2.             HRÖÐ FRUMKÖST

Hröð frumköst er oft framkvæmd þannig að staða allra leikmanna er ekki “alveg rétt”.  Dómurum er uppálagt að vera alltaf tilbúnir að flauta þegar leikmaðurinn sem á að taka kastið er tilbúinn með boltann á réttum stað.  Varðandi “réttann stað” þá eiga dómarar ekki að hugsa um millimetra heldur sentimetra og frávik sem nema allt að hálfum metra fyrir aftann miðlínu eiginn vallarhelmings verða samþykkt.

FYRRI HLUTI MÓTS Í LAGI

3.             “ÓDÝR” FRÍKÖST

Borið hefur á því að sum pör hafa stundum verið að dæma of mörg ódýr fríköst í stað þess að leyfa leiknum að “fljóta”.  Þarna er oft hárfín lína á milli þess hvort átti að dæma fríkast eða ekki og oft er sóknarmaðurinn jafn brotlegur og varnarmaðurinn, en hann hefur verið látinn njóta vafans.  Í leikjum, þar sem mikillar hörku gætir, má búast við að til verði fleiri ódýr fríköst þar sem dómararnir reyna að ná betri stjórn með því að flauta fyrr.

FYRRI HLUTI MÓTS MÆTTI VERA BETRI.

4.             SÓKNARBROT

Í samanburði við alþjóðlega dómgæslu erum við að dæma of fá sóknarbrot á Íslandi og réttur varnarmanna er ekki nægilega virtur.  Dómurum hefur verið uppálagt hugleiða betur rétt varnarmanna.

FYRRI HLUTI MÓTS EKKI NÓGU GÓÐUR

5.             SKIPTIMANNASVÆÐI

Starfsmenn mega sinna sínum störfum og þurfa ekki alltaf að sitja.  Sama gildir um leikmenn sem eru að hita upp fyrir aftann bekk.  Starfsmenn og leikmenn mega hvetja sitt lið frá skiptimannasvæði, en um leið og tjáning þeirra beinist gegn dómurum, hvort sem er í orði eða með líkamstjáningu sem sýnir að dómari sé ekki, eða hafi ekki verið að gera “rétt”, þá skulu dómarar grípa inn í og beita stighækkandi refsingu.  “Eðlilega” augnabliksóánægju og/eða –reiði eiga dómarar að láta óátalda og túlkast sem “hluti af leiknum” en um leið og teygjist á henni og haldið er áfram að sýna hana þá skulu dómarar grípa inn í.

FYRRI HLUTI MÓTS ALLS EKKI NÓGU GÓÐUR OG KALLAR Á BREYTINGU Á ÞESSARRI ÁHERSLU VEGNA ÞESS AÐ ÞJÁLFARAR, DÓMARAR OG EFTIRLITSMENN RÁÐA EKKI VIÐ AUKIÐ FRJÁLSRÆÐI Á SKIPTIMANNASVÆÐI.

BREYTING Á ÁHERSLUStarfsmenn skulu sitja á skiptimannabekk og eingöngu einn starfsmaður má standa hverju sinni þurfi hann að sinna leikmönnum eða koma skilaboðum til sinna manna.  Leikmenn skulu sitja allann tímann og mega eingöngu standa þegar þeir eru að hita fyrir aftan bekk eða skipta við annann leikmann.  Starfsmenn og leikmenn mega hvetja sitt lið frá skiptimannasvæði, en um leið og tjáning þeirra beinist gegn dómurum eða að áhorfendum, hvort sem er í orði eða með líkamstjáningu sem sýnir að dómari sé ekki, eða hafi ekki verið að gera “rétt”, þá skulu dómarar grípa inn í og beita stighækkandi refsingu. 

Dómaranefnd leggur mikla áherslu á að eftir þessu verði farið og mun fylgjast með dómurum og eftirlitsmönnum til að sjá til þess að þessarri nýju áherslu verði beitt.

6.             SAMRÆMING Í VÍTAKÖSTUM

NÝ ÁHERSLA

Samræming í vítaköstum hefur ekki verið nógu góð það sem af er tímabili.  Túlkun á upplögðu marktækifæri og beiting hagnaðarreglu þegar um upplagt marktækifæri hefur verið að ræða hefur ekki verið nógu markviss.  Þegar hagnaðarreglu er beitt þá má alls ekki beita henni þannig að leikmenn fái tvöfaldan sjéns.  Alltaf skal beita hagnaðarreglu hafi leikmaður minnsta möguleika á að láta rætast úr kasti í upplögðu marktækifæri á löglegan hátt og ef brotið er á honum samtímis þá skal dæma vítakast ef hann skorar ekki úr færinu.  Dómarar þurfa einnig að vera nákvæmari á hvenær leikmenn eru að verjast á markteig eða utan hans.